Met een kleine aanmoediging van een moderator hier, maar eens een topic aangemaakt over de restauratie van mijn BMW 51/3.
Ik zal eens beginnen met een inleiding.
De betreffende motorfiets is een BMW 51/3 uit 1953 !
Deze is ooit door mijn vader aangeschaft rond 1960, op een veiling in Rhenen.
De eerste jaren bereden door mijn vader, samen met mijn moeder, en later toen ik erbij kwam, werd er een zijspan aan gehangen.
Desondanks werd er toch besloten later om de BMW te verkopen, en een auto aan te schaffen.
De zijspan werd apart verkocht.
Hier enkele foto"s van destijds :
IMG_0650.JPG
In 2008 kwam ik op het idee om eens te kijken of de motor nog leefde, en eventueel de motor te kopen.
Ik stuurde een brief naar de RDW met het verzoek om contact met de eigenaar te krijgen.
Deze stuurde mij als antwoord dat de eigenaar niet wilde, maar enige tijd later kreeg ik een belletje van de eigenaar
om naar de motor te komen kijken.
De eigenaar drukte mij bij voorbaat op het hart dat de motor niet te koop zou zijn, maar foto’s maken mocht.
Een afspraak gemaakt, en gewapend met fototoestel er heen.
dit was de staat waarin ik destijds de BMW aantrof :
Niet echt meer in originele staat, maar voor mij toch de moeite waard om terug te zien.
Met de eigenaar afgesproken dat ALS hij hem ooit zou wegdoen, ik m mocht kopen.
Inmiddels 6 ! jaar later besloot ik nog een poging te doen, en schreef een brief aan de eigenaar.
Geen idee of hij nog op het adres woonde, of zelfs nog leefde.
Na 6 weken kreeg ik een telefoontje : ik mocht een bod doen op de motor.
Phoeh !
ik vroeg wat bedenktijd en belde hem na 2 dagen terug.
hij accepteerde mijn bod, en daarmee keerde de BMW terug in de familie.
Door een flinke dip in mijn gezondheid duurde het nog een tijd eer ik aan de restauratie kon beginnen.
Eerst maar eens beginnen met de demontage, en het vastleggen ervan op vele foto’s :
Uiteindelijk rest er niets dan losse onderdelen, waarvan vele niet origineel, zoals de tank en het achter, en voorspatbord.
Deze belanden op marktplaats, waar er bijna om gevochten word.
Excuus dat de volgende 3 foto’s op zijn kop staan, krijg ze niet goed !
Het frame word gestraald, en de eerste aankoop word een benzine tank van George Meijer.
Deze is groter dan het origineel, en werd destijds aangeboden als optie.
Daarna worden alle plaatwerkdelen die inmiddels aangeschaft zijn voorbewerkt en gespoten.
Voor de biezen word er naar een adres in Duitsland gereden, en deze worden met de hand gezet.
Bedankt voor de reactie’s !
Ik ben inmiddels wat aan het bouwen, en kom binnenkort met een update.
Het lijkt inmiddels al een beetje op een motorfiets.
( spannend )
Heb jij informatie over de stroomvoorziening: gebruik je de originele spanningsregelaar of bouw je hem om naar een elektronische? Hou je hem op 6 Volt of gaat hij naar 12Volt? Ik verwacht dat jij het zelfde hebt als mijn R25 (bj 1951) en daar blijf ik maar elektra-problemen mee houden, ben benieuwd naar eventuele oplossingen. Inmiddels gebruik ik een elektronische regelaar maar ook in die situatie krijg ik te weinig stroom om de accu op spanning te houden en met het licht aan rijden is al helemaal geen optie.
@Baird :
Mijn insteek is om alles, dus ook de electra origineel te houden, dus ook gewoon 6 volt.
Misschien dat degene die het blok aanpakt er nog een ander idee over heeft, maar dat hoor ik dan van hem.
Zodra hij het blok uit elkaar heeft ga ik bij hem kijken en overleggen wat we doen.
1 consessie ga ik sowieso doen, het geschikt maken voor loodvrij.
Als ik het goed gelezen heb zit daar maar een dynamo op die maar 45-60 watt is. Als je dan een standaard grootlicht/dimlicht gebruikt en je achterlichtje van 5 watt dan moet je dynamo al op zijn best werken en dan heb je de ontsteking nog en je spanningsverlies over bedrading/stekkers en schakelaars. Dan is met licht aan rijden inderdaad geen optie.
Ik heb destijds de originele spanningsregelaar laten afregelen door een oude collega bij de Klu die nog met dat spul gewerkt had op de oude vliegtuigen, het werd geen succes. Vervolgens met een kennis zelf een elektronische gemaakt, ook geen succes. Vervolgens via de Club een andere elektronische gekocht, doet het een beetje. De Mono staat nu in Utrecht en gaat naar een specialist die hier verstand van heeft, hopelijk dat het eindelijk opgelost wordt.
Toen de motor nieuw was er natuurlijk al wat minder spanningsverlies op bedrading ,stekkers en schakelaars. De massa verbindingen waren zuiver. Maar ik moet zeggen dat het met mijn Enfield van 1990 ook een probleem was. Daar waren dan wel betere dynamo’s en regelaars voor te krijgen in Engeland. Maar de standaard dynamo was ook gewoon vrij zwak.
Maar door lang stilstaan kan het remanent magnetisme van je dynamo ook veel minder sterk zijn en dan doet je dynamo ook weinig.